Hvað í fjandanum laumaði þessi lúna dóttir í teið hans föður síns, einhvers konar örvandi efni? Hún vildi viljandi að hann færi í harðsperrur og gekk um húsið í nærbuxunum! Og hvert gat maðurinn farið þegar höfuð hans hafði þegar náð skotmarkinu. Enginn dill gat staðist þá freistingu.
Með brjóst eins og þessa brúnku og þekkingu á frönsku þarf hún ekki að vinna. Svona þroskaðir menn munu sjá henni fyrir bæði skemmtun og peningum. Ég held að þessi hundur muni dreifa boðskapnum um þessa tík til vina sinna eftir að hann hefur fokið hana í öll götin hennar. Nú rennur mjólkin niður andlit hennar eins og fljót!